2007 - 1000 Kilometers

Oregon جَز نیست ، موسیقی است، موسیقی جهانی است. آمریکایی است ولی بیشترهندی است.
تبلا، سی تار، گیتار کلاسیک، اوبوا، ویلون سل، کنتر باس ... هیچ ساز الکترونیکی وجود ندارد.
1000Kilometers همان قدر که باید، طولانیست. همان قدر که باید، صدای اوبوا در آن بلند است. همان قدر که باید، صداها حجم دارند.
در 1000Kilometers فقط به موسیقی توجه شده است. هیچ چیز اضافه نیست. هیچ چیز کم نیست. هیچ پیامی برای کسی ندارد. هیچ نشانه ای از سبک خاص یا دوره خاصی ندارد.
استفاده از هرگونه فیلتر و اکوالایزر در هنگام گوش دادن به این آلبوم جرم است.
کاور آلبوم عکس پیرمردهای شاد است.

1993 - Paint The World

اول بگم که این اسم Elektric Band خیلی مناسب به نظر نمیاد، چون تفاوتی با کارهای خود Chick Corea نداره و از اول هم Corea به خاطر پیانو الکتریک و کیبورد مشهور بود. فقط درElektric Band گاهی از درام الکتریک استفاده شده.
پریروز که رفته بودیم کنسرت گروه نایما در فرهنگسرای ارسباران، تا حمزه یگانه دست به کیبورد می زد، من یاد این آلبوم می افتادم.
در این آلبوم ریتمهای باس بیشتر ازبقیه سازهای توجه من رو جلب می کنند.
بهترین آهنگ آلبوم ، آهنگ Space که Mike Miller گیتار الکتریک و Eric Marienthal ساکسیفون زده.
شاید این آلبوم فیوژن نباشه، ولی به هر حال جَز مدرن به حساب میاد.
احتمالاٌ Chick Corea بهترین دوست منه.

2005 - The Way Up

Pat Metheny گیتارست پر کار جز آمریکایی است که تا حالا با گروهش 11 تا جایزه Grammy گرفته.(در جَز فیوژن پرفورمنس و جَز معاصر).
بیشتر آلبومهاش باPat Metheny Group منتشر شده ولی آلبومها شخصی با افراد دیگه هم زیاد داره.
این آلبوم در اصل یک آهنگ 68 دقیقه ای بوده که به 4 قسمت تقسیم شده.
آلبوم جز فیوژن واقعیه ولی از نوع جدید. با RTF یا Weather Report خیلی فرق داره. به نظر من ضریف تره و جزئیات بیشتری داره.
کیفیت صدا برداری وضبط آهنگ واقعاً حرف نداره. ولوم صدای سازها، تقسیم صداها در بلندگوی چپ و راست و حجم صدا ها انقدر خوبه که باعث می شه که هی لبخند بزنم.
من این آلبوم رو با آمپلیفایر Marantz و بلندگوی Sansui و بدون استفاده از اکوالایزر گوش می کنم.

1978 - La Follia Del Mimo Di Fuoco

سمفونیک پروگرسیو راک جز فیوژن آوانگارد ایتالیایی !
کاملاً اتفاقی کشفش کردم. یکی از بهترین آلبومهای ایتالیایی که تا حالا گوش دادم.
خیلی عجیبه. ترکیب چندین سبک تو هر آهنگاش هست. خیلی زیاد باید گوشش داد.
گیتار کلاسیک، گیتار الکتریک، ساکسیفون ، فلوت، ویلون.... همه چی داره.
یه کلیپ ازش دیدم که همه اعضا گریم و لباس سیرک داشتن.
کیفیتش پایینه ، خیلی هم گشتم بهترشو پیدا کنم ولی نبود.
گروه همین یه آلبومو داشته .تازه اینم مجموعه تک کاراشون در سالهای 72 تا 78 بوده.
به هر حال برای الآن من که می خوام یادم نیاد از چی ناراحتم خوبه.
.
روشنایی افکاردوست روشن فکرم، شبها آزارم می داد، دیشب پرده ها را کشیدم اتاقم تاریک شد، ولی در تاریکی هم خوابم نبرد. این بار از ناراحتی. به خاطر خودم و به خاطر خودش. رادیو گوش دادم و بیدار ماندم. رادیو آن آهنگ خوب را که منتظرش بودم پخش کرد. ساعت 4:20 صبح. رادیو اتفاقی آهنگ را پخش کرد. ولی من منتظر بودم. آهنگ می گفت:

ای عشق همتی کن رنجم به سر بر ، ای عشق
از پا نشسته داری، دستی برآور ای عشق
ما خسته ایم و تشنه، تو سایه ای و چشمه
باغی پس از بیابان باغ مشجر ای عشق

1972 - Storia Di Un Minuto

این اولین البوم ایتالیایی بود که گوش دادم.
پروگرسیو ایتالیایی رو خیلی خوب معرفی می کنه.
PFM آلبوم بهتر از این نداره.(Jet Lag هم بد نیست البته).
بیشتر آهنگای آلبوم حالت غم انگیز دارن، اما کل آلبوم شیرینه.
تموم شدنشو خیلی دوست دارم.
شاید کمی شبیه به موسقی کلاسیک دوره باروک باشه.
مدتها بود که این آلبومو گوش نکرده بودم.

2008 - Overlook

پروگرسیو راک از ازبکستان !

بعضی ها گفته اند که جز فیوژن ولی آرت راک یا حتی هوی پروگ مناسب تر به نظر می رسه .

واقعاً کامله. هم نوازندگی هم افکت هم صدا بر داری ... همه چیز سر جاشه. از کیبرد و سینتی سایزر خیلی خوب استفاده کردن.

آهنگای طولانی داره که هر کدوم چند فصل دارن. هرآهنگ جداکانه کاور داره.

واقعاً ما تو ایران با اینهمه گروه زیر زمینی و گروهایی که رفتن خارج کار می کنن در مقایسه با اینا، کجایه کاریم؟ اینجا همه ساز میزنن، همه گروه دارن ولی یه کاره خوب از کسی در نمیاد. اینجا فقط قسمت نمایشی همه چیز قویه.

.

(آلبومهای زیادی بودن که می خواستم پست کنم ولی ازبکها واقعاً خوب بودن. به خصوص در شرایط حسساس کنونی خیلی بهم چسبید)

1995 - After The Rain

John McLaughlin با Mahavishnu Orchestraشناخته میشه. ولی هم آلبومهای انفرادی و هم گروه های دیگه ای که باهاشون کار کرده بسیار قابل توجه هستند.

در واقع Miles Davis باعث شهرت McLaughlin شد. با آلبوم های Beitches Brew و In A Silent Way.

ولی خود McLaughlinانقدر کار خوب داره که حتی بدون کمک Miles هم مرد بزرگی می شد.

در لیست 100 گیتاریست برتر قرن نفر 49 ام بوده ،ولی واقعا 48 نفر بهتر از McLaughlin هست؟

آلبوم های Shakti، آلبوم مشترکش با Al DiMeola و DeLucia ، گروه Lifetime ... همه اینا نشون میدن که از هر طرف که بری از McLaughlin رد میشی.

درباره این آلبوم توضیح اینکه بیشتر بداحه کیبورد و ارگان داره تا بداحه گیتار.

Joey DeFrancesco کیبورد و Elvis Jonse درام میزنه.

john Caltrane و Duke Ellington هم در ساخت این آلبوم مشارکت داشتند.

1975 - No Mystery

از نظر خیلی ها این بهترین آلبوم RTF اینه. جایزه Grammy گرفته این آلبوم.

طبق قاعده ای که از هر گروهی اول آلبوم سال 1975 گوش میدم، وقتی RTF گرفتم اول این آلبومو گوش دادم.

من بخاطرشروع آهنگ Celebration Suite خیلی از این آلبوم خوشم اومد.

یکم حالت Funk داره و Al Di Meola خیلی شلوغ می کنه.

فرق این آلبوم با آلبومهای قبلی RTF اینه که تک نوازی نداره، همه جا همه می نوازند.

Celebration Suite یک آلیاژه از همه کارهای خوب White, Clark ,Meola ,Corea ,RTF

اما بیشتر که RTF گوش دادم دیدم خود آلبوم RTF اون آلبومی که قراره بهترین آلبوم باشه.

می شد این آلبوم کاور بهتری داشته باشه با حداقل عکس واضح تری باشه.

این آخر هم از آقای بهزاد (Bonzo) تشکر می کنم.

1973 - Abbiamo Tutti Un Blues Da Piangere

هیچ شکی ندارم که بهترین گروههای غیر انگلیسی گروههای ایتالیایی هستند.

فیوژن ایتالیایی قطعاً با Area مقایسه میشه، خوب یکم شبیه هستن ولی این جدی تر از اونه.

از تکنیک گیتار الکتریک و ساکسیفون همزمان، مثل Areaاستفاده می کنه.

ویلون داره و پیانو ساز اصلی گروه به حساب میاد و بیشتر از Area آهنگ خالی داره.

بهترین آهنگ آلبوم اسمش اسم آلبومه که به تک نوازی ویلون سل طولانی داره.

کاور آلبوم هم واقعا خوبه، نه؟

1977 - Body Love

آلبوم کاملا انفرادی از Klaus Schulze که موسقی فیلم ... بوده!

در سالهای 1975 تا 1977هرچی آلبوم Tangerine Dream یا اعضای گروه ساختن شبیه به آلبوم Encore بوده.

آهنگهای طولانی، زیر صدای زیاد، صداهای تیز، ملودی های ساده که با سینتیسایزر زده میشه، ریتمهای پیچیده که با سکوانسر ساخته میشه ...

درست نمی دونم الکترونیک بیشتر دوست دارم یا جز فیوژن .

1996 - The Dark Side of the Moog 5

از اول آهنگ گوش کردن، از الکترونیک خوشم میومد.

Klaus Schulze خیلی وقته که میشناسم ولی تازه دانلود کردم.

مجموعه The Dark Side Of The Moog ، یازده تا آلبوم داره . که در حقیقت پروژه مشترک با Namlook به حساب میاد.

علت شبیه بودن اسم این آلبومها به آلبومهای Pink Floyd رو هم نفهمیدم.

آلبومهای قبلی Schulze هم خیلی جالب هستن.

1978 - The Mad Hatter

شاید بهترین آلبومی باشه که تا حالا شنیدم.

داستانه آلیس در سرزمین عجایبه.

هر لحظش ملودی داره. طولانیه ولی اصلا تکراری نیست. هر وقت و هر جا که گوشش کردم کیف کردم.

در کل آلبوم درام دو نفری اجرا میشه (Steve Gadd - Harvey Mason).

بعضی جاها Herbie Hancock هم پیانو می زنه.

من آهنگ Falling Aliceو دوست دارم ولی همیشه آلبومو از اول تا آخر گوش می کنم.

فکر می کردم یه خط در باره این بچه تیزهوش جدید می نویسم، ولی شباهت آدمه مهر امسال به آدمه مهر پارسال باعث شد که فعلا چیزی ننویسم.
اما نمی شه ننویسم که ساکسیفونه این آلبومو Joe Farrell میزنه ،همونی که ساکسیفونه آهنگ بچه تیزهوشو زده.

1974 - Apostroph(')

اولین برخورد من با حاج آقا با این آبوم بود. هنوز هم از بقیه آلبوماش بیشتر دوسش دارم.

اشعار واقعا پرت و پلا ولی جالبی داره.

وقتی فهمیدم زاپا کیه که اجرای Baby Snake رو دیدم. هر جند که بعدا از اون DVD خیلی بدم اومد.

جالبه که Jean-luc Ponty هم تو این آلبوم هست.

احتمالا نقش فراک زاپا در پروگرسیو شبیه به نقش مایلز دیویس در جز فیوژنه.

1977 - Huascaran

جز فیوژن از اسلواکی.

بیشتر بخاطر اینکه انگلیسی نبود رفتم دنبالش.

نکته خاصی نداره. خوبه. گیتار الکتریکش اصلا شبیه به جز نیست.

مثل بقیه آلیومای غیر انگلیسی صداهای زیرش زیاده.

فکر کنم از آلبوم اولش بیشتر خوشم اومد.

این چند وقت آهنگهای زیادی پیدا کردم ، آهنگهایی برای ندادن به دوستان.

1973 - Handmade

جز فیوژن آلمانی.

به جای گیتار الکتریک ساکسیفون داره. که Klaus Doldinger میزنه.

بیس و درام خیلی خوبی هم داره.

گوش دادنش با آمپلیفایر سنسویی بیشتر کیف میده، چون اون ترانزیستوریه و صداهای بمو نرم تر پخش می کنه.

1973 - Six

بهترین آلبوم Soft Machine.

Kevin Ayers و Robet Wyatt توش نیستن.

عکس آلبوم هم نمی دونم چیه واقعاً، امیدوارم چیز بدی نباشه فقط .

از اینکه اوبوا داره خیلی خوشحالم.

1978 - Another Fine Tune You've Got Me In

به نظر من بهترین آلبوم کانتربوری اینه.البته شاید جز فیوژن هم باشه.

آهنگای خیلی پیچیده ای داره و از آلبوم اولشون بهتره.

مرحوم Alen Gowen کیبورد می زنه ، Hugh Hopper هم گیتار بیس میزنه.

اولین بار این آلبوموصبح یه روز پنج شنبه تو مترو گوش دادم. هفته بعدم با موبایل با اسد و مهدی گوشش کردیم. و مهدی گفت که Play Time اسم یه فیلمه که دوست داره.

من همیشه سی دی این آلبومو با سی دی پلیر ناکامیچی، آمپلیفایر مرنتز و بلندگوی پایونیر گوش می کنم.

1973 - Arbeit macht frei

نمی دونم تلفظ درست Area به ایتالیایی چیه.

بعد از اینکه PFM و BMS گوش کردم رفتم دنبال گروهای ایتالیایی. Area هم ایتالیایی بود هم جز فیوژن هم کومونیست!!!

اول خیلی خوشم نیومد. ولی وقتی آلبوم 1987 گوش دادم از بقیه آلبوماش هم خوشم اومد.

Area هم جز فیوژن هم فولک و هم کمی آوانگارد!!!

صدای خوانندش بعضی وقتا به نظرم مسخره میاد، مثله صدای خروس می شه!!!

این آلبوم با صدای یه زن که عربی می خونه شروع میشه(حبیبی...) !!!

همه چیزش علامت تعجب داره، اونم نه یکی ، سه تا !

1979 - One of a Kind

با وجود اینکه آقای Bruford با King Crimson, Yes, Genesis همکاری داشته ولی من تاحالا نمی شناختمش. وقتی اسم گروهها از آدماشون معروفتر باشه نتیجش این می شه.

Dave Stewart که تو National Healt و Hatfield and The North کیبورد میزده هم تو این آلبوم هست. به این خاطر بضی جاهاش شبیه کانتربوری تا جز فیوژن.

Bruford یه گروه به اسمه Earthworks داره و با Patrick Moraz و Kazumi Watanabe کار کرده.

آلبوم قبلیش Feels Good To Me صدا برداری عجیبی داره و صدای خواننده روی آهنگ Addetive mix شده و یه اختلاف فاز چند میلی ثانیه ای هم داره ، آدم حس می کنه یکی بقل گوش سمت چپش داره حرف می زنه.

1969 - Bitches Brew

با این آلبوم میشه فهمید که Miles Davis جز راک فیوژن بوده ، نه جز خالی.
همه هستن تو این آلبوم: Corea, McLaughlin, Zawinul, White

همش یاد RTF میافتم وقتی گوشش می کنم.بخصوص آهنگ John McLaughlin

1977 - Encore

هیچ آلبومی به اندازه Encore رو دوچرخه کیف نمیده.
شاید 200 بار تاحالا گوشش کردم. با اینکه اجرای زندس و کیفیتشم خیلی خوب نسیت ولی شاهکاره. حتی صدای تشویق و صدای معرفی کردن گروه اول البوم هم دوست دارم و با دقت گوش میدم.
Cold Water Canyon اولین آهنگی بود که ازTangerine Dream شنیدم.
تو آهنگ Monolight یه قطعه از Stratosfear هست که جالبه.
پسر خالم عماد Tangerine Dream بهم معرفی کرد. اول یه آهنگ ازش تو یه سلکشن شنیدم ، بعد به مغازه شهر سی دی سفارش دادم برام رایت کنه، 15 16 تا آلبوم بود . بعدشم با بچه ها رفتیم یه کنسرتی که آهنگای Depeche Mode و Tangerine Dream اجرا می کردن.
اینجوری شد که کشف شد.

1977 - White Rock

چقدر خاطره دارم از این آلبوم ،اسد نوارشو وقتی کلاس دوم دبیرستان بودیم داد بهم. هنوزم نوارش دستمه.

اون موقه نه می دونستم Rick Wakeman کیه نه می دونستم Yes چیه.

در واقع موسیقی فیلم مستند المپیک زمستانی سال 1976 اتریش بوده.

اون زمان انقدر اسمش روم تاثیر گذاشته بود که فکر می کردم اگه یه گروه بزنم اسمشو می زارم White Rock.

1977 - Natural Elements

John McLaughlin و Zakir Hussein با چند تا از رفیقاشون هندی می زنن.

دوست داشم با گوش انگلیسی میشنیدم این آلبومو. خیلی جاهاش به نظر ما آشنا میاد و حتی میشه پیش بینیش کرد.

از همون اوایل آهنگ گوش دادن از آهنگایی که شرقی بودن خوشم میومد. tiamat هم آهنگای شرقی زیاد داشت.

1997 - Projekct One (Jazz Cafe Suite)

این آقای مهدی نیازی، یگانه بیننده وبلاگ ما حتما از این آلبوم خوشش میاد.
انقدر که اسمش میگه Jazz نیست .یه چیزیه تو مایه Thrak و The Constukction of Light.
این آلبوم Island هم که فراموش شده بود دوباره کشف شد امروز. ولی نه انقدر که بشه پستش کرد

2005 - King Crimson Songbook Vol 1

King Crimson بدون فریپ.
فقط جالبه. نه خیلی خوبه، نه خیلی متفاوت. فقط شنیدن همون آهنگها با پیانو جالبه.
Vol. 2 هم داره که همین چند روز پیش منتشر شد.

1978 - Anabelas

گروهایی که فقط یک آلبوم دارن همیشه خوب بودن.

این آرژانتینیه ، یکم بعضی از ریتماش شبیه به Los Jaivas هست ولی کلا به نظرم سبکش به گروهای سوئدی می خوره.

خلاصه اینکه فقط انگلیسیا نسیتن که آلبوم خوب می سازن.

1977 - Escenes

دیشب قبل از خواب اینو گوش کردم.

خیلی جزییات داره، فلوت خوبی داره. زیر صدای کیبورد هم داره .

اصلا بوی اسپانیا نمیده. با اینکه بعضی جاهاش از ELP تقلید شده ولی بوی انگلیسی هم نمیده.

1996 - The New Standard

کم پیش میاد که تا آخرش گوش بدم.

ولی ساکسیفونش خیلی خوبه، انقدر که میخوام Michael Brecker دانلود کنم.

آهنگ Scarborough Fair ازاون گیتار الکتریکا داره که من دوست دارم، که گیلگمش هم داره.

2004 - Brain

دیشب Brain تومغزم بود.

آهنگاش صدای بازیهای آتاری میدن.

شنیدم تازگی یه آلبوم با ستنلی کلارک و لنی وایت داده !

1971 - In The Land Of Grey And Pink

اصل آلبوم 5 تا آهنگ بوده، اما من عادت کردم بعد از I don’t know It’s Name ، Nine Feet UnderGround بشنوم .

احتمالا به شروع I don’t know It’s Name و افکت صدای خواننده خیلی فکر کردن(البته شاید در اون حالات خیلیم فکر کردن نخواد !)