باید پذیرفت که موسیقی مدرن را آدمهای مدرن می سازند. Avishai Cohen اهل اسرائیل، نسبتا جوان است، کنتر باس و گیتار باس می نوازد و مهمتر از این آهنگ ساز است. شخصیت شاد و پر انرژی دارد و در اجراهای زنده شنوندگان را در موسیقی شریک می کند. احتمالا Avishai Cohen راک هم زیاد گوش می کند، چون ایده های زیادی از راک در آهنگهایش وجود دارد. ولی حتما الگوی او Jaco Pasterio بوده. شاید جالب باشد که از این طریق با او آشنا شوید.
این آلبوم به نظر من یک کانسبت آلبوم است با فضاهای مختلف. طعم های مختلف و سبکهای مختلف جز. Chick Corea در این آلبوم پیانو می زند و یک آهنگ سولو هم دارد که با همه کارهایش فرق دارد. آلبوم پر است از ریز کاری های الکترونیک و صداهای ملحقات درام. آواز هایی در آهنگ ها هست که باید "ساز" شنیدشان. Avishai با گیتار باس آواز ها را همراهی میکند، یعنی همان آواز ها را با باس می زند.
از هر نظر که بشنوی آلبوم مدرن است، حتی نسبت به جز های 20 سال پیش هم مدرن است. ایده های جدید تکنیکهای صدا برداری جدید و محدودیت های کمتر. به نظر من سازهای الکترونیک و افکتهای کامپیوتری چیزی بود که جز مدرن کم داشت. البته بعضی ها هم دیگر زیاده روی می کنند مثل Jazzanova. چیک در این آلبوم نشان می دهد که او می تواند در هر سبکی که بخواهد بنوازد ولی به هر حال ایده های اصلی او شبیه به جز لاتین است. یعنی اینکه در همین آلبوم هم گوشه های لاتین وجود دارد. آلبوم کاملا شیرین و پر انرژی است. جزئیاتی دارد که با یک بار شنیدن هم در خاطر می ماند. ساز های بادی این آلبوم انقدر خوب هستند که اگر ندانید فکر می کنید آهنگ ساز آلبوم، نوازنده هورن بوده. ناگفته نماند که اسم لیلا، بدون هیچ سابقه ای در ذهنم، به نظرم اسم قشنگی است.
