2010 - Abu Nawas Rhapsody

تلفیق موسیقی شرقی با جَز کار جدیدی محسوب نمی شود، احتمالا اولین بار در سالهای1976 و 1977،John McLaughlin  در گروه Shakti موسیقی شرقی ( هندی) را با جَز ترکیب کرد و در سالهای بعد گروهای زیادی بوجود آمدند که اساسا تلفیقی بودند، اسم این سبک بعدهاWorld Fusion  شد. موسیقی شرقی از نظر غربیها یا  هندی است یا عربی و به ندرت آهنگ تلفیقی با موسیقی ایرانی یا مثلا ترکی یا چینی ساخته شده است. و اگر هم شده معمولا در خود همان کشور ها باقی مانده و بین المللی نشده است. در بیشتر این گروهها پایه گروه غربی است و نوازنده های مهمان یا فرعی، شرقی هستند.

ظافر یوسف آهنگساز و نوازنده عود، اهل تونس است. او در مدرسه قرآن تحصیل کرده و از جوانی جَز گوش می کرده است و به سبکهای موسیقی شمال اروپا علاقه دارد. موسیقی او، معمولا همراه با دکلمه ها و آوازهای عربی است و اشاره هایی به موسیقی هندی دارد، از سازهای الکترونیک استفاده می کند و گاهی در آلبومهای اول از جَز فاصله می گیرد و به New Age  و حتی راک نزدیک تر می شود.

این آلبوم کاملا اکوستیک است و فضای شرقی تری نسبت به آلبومهای قبلی دارد. به این دلیل که در این آلبوم Tigran Hamasyan که اهل ارمنستان است پیانو میزند. Tigran پیانو را با لهجه شرقی می زند، دقیقا همان چیزی که یک آلبوم تلفیقی نیاز دارد. به جز آوازهایی که ظافر یوسف می خواند بقیه موسیقی رنگ و بوی شرقیِ شدید ندارد. شما در تمام مدت احساس می کنید که یک موسیقی عربی گوش می کنید ولی دقیقا نمی دانید کجای آن عربی است. ای ن به خاطر این است که پیانو  فقط لهجه عربی دارد و ملودی عربی نمی زند.

Tigran Hamasyan به نظر یک نابغه است که هنوز به دوران اوجش نرسیده است. هر چند که در این سالها جوایز زیادی گرفته و در فستیوال های مهم شرکت کرده اما هنوز جای پیشرفت دارد.

عود اساسا یک ساز غم انگیز است. ولی در این آلبوم هم ملودی های غم انگیز دارد هم ملودی های شاد. شاید حس شاد بودن یا نبودن یک آهنگ، تا حد زیادی به خود شنونده بستگی داشته باشد. مثلا در جای که حال خوبی نداریم، یک آهنگ شاد که همه را به رقصیدن می اندازد ما را غمگین می کند. روحیه و احوال آدم گاهی طوری می شود که آهنگهایی که قبلاً موجب خوشحالی بودند، امروز کاملا غم انگیز می شوند. فقط مشکلات روحی و عاطفی نیستند که این حال را در آدم می سازند، گاهی احساس اینکه کسی نیست که این آهنگ خوب را برایش بگذاری، هم یک آهنگ خوب را تبدیل به یک آهنگ ناراحت کننده می کند.